هفته نامه آیینه یزد

نوشته‌ای توهین‌آمیز و عدم توجه استانداری

سایت یزدرسا روز 7/8/94 با درج مقالاتی به حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمد خاتمی تهمت و افترا وارد آورده و همراهی سیدمحمد میرمحمدی استاندار یزد با رییس‌جمهور پیشین و شرکت در جلسه سالگرد معلم اخلاق مرحوم آیت ا... روح ا... خاتمی و بازدید از بیمارستان حضرت سیدالشهداء را مورد انتقاد شدید قرار داده و با نوشتن کلمات و جملات و گذاشتن علامت‌هایی در کنار نوشته‌ها، علاوه بر آن که از گزارش واقعی خبر غافل مانده، بعضی از همراهان و شرکت کنندگان در آن مراسم را با زشت‌ترین القاب یاد نموده و اصل موضوع را به سخره گرفته و در نهایت صفحاتی را سیاه نموده است. در تاریخ 10/8/94 نیز فردی دیگر با ارائه توضیحاتی در همان مسیر یعنی بر خلاف قانون اساسی جمهوری اسلامی گام برداشته و مطالبی را به رشته تحریر در آورده است.
اکثریت مردم نجیب، صبور و انقلابی این مرزوبوم حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمد خاتمی را به عنوان، سیاستمداری انتقادپذیر، متدین، فاضل، مخالف با استکبار، مسلمانی روشنفکر و مورد احترام مجامع بین‌المللی می‌شناسند که در مواقع مختلف در پای صندوق‌های رای حاضر شده و در سال‌های 1376 و 1380 و به دنبال حمایت ایشان از دکتر حسن روحانی در سال 92 بر این امر صحه گذاشته‌اند.
عده‌ای از بازدیدکنندگان رسانه‌ها در استان یزد دریافته‌اند در بعضی از مقالات منتشر شده در آن سایت به افرادی اعم از روحانی، غیرروحانی، روزنامه‌نگار، نماینده مجلس، دولتمرد، پیر و جوان و غیره حمله می‌کنند و عنان قلم را رها می‌نمایند. اگر روزگاری این گونه عبارات، کلمات، توهین‌ها، تحریف‌ها و... را ردیف نمایند صفحات زیادی پر می‌شود و آیندگان خواهند گفت در استان یزد بزرگانی چون موسس حوزه علمیه قم آیت ا... حاج شیخ عبدالکریم حائری و آیت ا... سیدمحمدکاظم طباطبائی صاحب عروه‌الوثقی و دهها و صدها نفر از بزرگان و فضلا و دلسوزان جامعه پا به عرصه وجود گذاشته‌اند اما مقاله نویسانی هم بوده‌اند که آن گونه به برادران مسلمان خود تاخته‌اند. راقم این سطور در نظر دارد با گردانندگان آن رسانه و حامیان مالی آنها که از محل بیت‌المال اداره می‌شود یا افرادی در این امر سرمایه‌گذاری کرده‌اند دوستانه ومحترمانه پرسش‌ها و تذکراتی را به شرح زیر مطرح نماید و پیش از آن از روابط عمومی استانداری به علت عدم اطلاع‌رسانی از طریق سایت استانداری یزد در مورد حضور استاندار در سالیاد آیت‌ا... سیدروح‌ا... خاتمی و همچنین بازدید حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمد خاتمی و سیدمحمد میرمحمدی و محمدرضا تابش نماینده اردکان در مجلس شورای اسلامی و دیگر همراهان از بیمارستان موقوفه حضرت سیدالشهداء و افتتاح بخش همودیالیز آن بیمارستان که بر اساس وصیت فقیده سعیده خانم ضیایی اردکانی همسر مکرمه مرحوم آیت ا... سیدروح‌ا...خاتمی از ثلث مال آن مرحومه احداث و وقف گردیده است و همچنین به دلیل عدم پاسخگویی به مطالب اهانت‌آمیز منتشر شده در رسانه‌ای که گفته می‌شود هنوز هم مجوز رسمی ندارد شدیداً و جداً‌ انتقاد نماید و از متصدیان ذی‌ربط خواهان پاسخگویی باشد. اما تذکراتی که لازم است برای اطلاع گردانندگان سایت یزد رسا درج گردد.
الف- قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اصل را بر برائت و مجرم بودن افراد را تنها از طریق دادگاه صالح دانسته است و کسی حق ندارد تا دادگاه حکمی صادر نکرده فردی را به عنوان محکوم خطاب نماید در غیراین صورت نسبت دادن هر گونه اتهامی به دیگران مادام که در محکمه ذیصلاح به اثبات نرسیده باشد خلاف وجرم تلقی می‌گردد و قابل پیگیری است.
«اصل برائت یا فرض بیگناه دانستن افراد تا وقتی که جرم و تقصیر آنها طبق ضوابط قانونی ثابت شود نیز از اصول شناخته شده حقوق انسانهاست... قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به این امر تصریح کرده و اصل 37 بیان می‌دارد: اصل برائت است و هیچکس از نظر قانون مجرم شناخته نمی‌شود، مگر اینکه جرم او در دادگاه صالح ثابت گردد. طبق اصل سی وششم قانون اساسی حکم‏ به‏ مجازات‏ و اجرای آن‏ باید تنها از طریق‏ دادگاه‏ صالح‏ و به‏ موجب‏ قانون‏ باشد. و به موجب اصل 166 احکام دادگاهها باید مستدل و مستند به مواد قانون و اصولی باشد که بر اساس آن حکم صادر شده است. مطابق این اصول هنگامی می‌توان فردی را به عنوان متهم تحت تعقیب قرار داد و به عنوان مجرم او را محکوم و مجازات نمود که عمل ارتکابی او طبق قانون جرم شناخه شده و برای آن مجازات تعیین شده باشد.»1
خواست بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران امام خمینی(ره) پایه‌گذاری حکومتی بود که مردم بتوانند آزادانه انتقاد ‌کنند، نظرات اصلاحی خود را ارائه نمایند، مطیع قانون مصوب جمهوری اسلامی ایران باشند، به قوانین مملکت احترام بگذارند و در محکمه قضا حق و عدالت اجرا شود. امام راحل(ره) در یکی از مصاحبه‌های خویش با خبرنگار ایتالیایی می‌فرماید:
«زمانی که حضرت علی(ع) جانشین پیامبر(ص) و رهبر دولت اسلامی شد و حکومت او از عربستان تا مصر و قسمت اعظم آسیا و حتی اروپا گسترش یافته بود و بر این کنفدراسیون حکومت می‌راند برای او اتفاقی افتاد که با یک یهودی اختلاف پیداکند یهودی از او پیش قاضی شکایت کرد، حضرت علی(ع) از طرف قاضی احضار شد وقتی قاضی دید که حضرت‌ علی(ع) وارد می‌شود به احترام از جا برخاست ولی حضرت علی(ع) با عصبانیت به قاضی گفت چرا وقتی که من وارد می‌شوم احترام می‌کنی و وقتی آن یهودی آمد احترام نکردی؟ قاضی باید با طرفین مخاصمه به یک شیوه رفتار کند و بعد حضرت علی(ع) حکم محکومیت خویش را قبول می‌کند من از شما که سفرها کرده‌اید و هر نوع رژیمی و همچنین تاریخ را می‌شناسید می‌پرسم مثال بهتری از این برای دموکراسی سراغ دارید؟» 2
پرسشی مطرح است که چگونه عده‌ای به اصطلاح در روز روشن و با استفاده از امکانات بیت‌المال به خود اجازه می‌دهند افرادی را که مخالف روش و سلیقه سیاسی خودشان می‌باشند و در هیچ دادگاهی نه تنها محکوم بلکه هنوز هم محاکمه نشده‌اند متجاوز و یا بی‌دین بنامند؟
ب- اخیراً ‌یکی از نویسندگان آن سایت اصلاح‌طلبان را افرادی نگون‌بخت قلمداد نموده بود به عنوان نمونه آیا وقتی مباحثه حجت‌الاسلام رسول جعفریان پژوهشگر تاریخ اسلام را با حجه‌الاسلام پناهیان می‌خوانیم که وی با مدرک و دلیل علمی گفته‌های پناهیان را نمی‌پذیرد و نظریه‌اش را بر اساس مسائل تاریخی و اعتقادی رد می‌کند و می‌گوید: «این قبیل افکار درباره ظهور که برای آن قاعده درست می‌کنند و نمودار می‌کشند و وقت ظهور تعیین می‌کنند و هشدار باش آمادگی برای همین نزدیکی‌ها می‌دهند، در حالی که نه علم غیب دارند و نه دانش درست دینی و نه شرایط عالم را می‌شناسند، به راحتی می‌تواند زمینه ظهور فرقه‌هایی شبیه بابیت را در ایران فراهم کنند. این شخص تصور می‌کند که بحث ظهور، غیب است که پیشگویی کند یا علم است که از روی قواعد علم تجربی مثل خسوف و کسوف حدس بزند؟‌ اگر ادعای علم غیب دارد که وانفسا! اگر ادعای علمیت دارد که هم در موضوع و هم محمول و هم حامل همه محل تردید است. اگر به روایات هم عمل می‌کند، هر کسی پیش بینی وقت ظهور را کرد باید تکذیبش کرد و ما ترجیح می‌دهیم این کار را بکنیم.»3
در این صورت آیا مناسب است هر یک از موافقان کسی که وقت ظهور را تعیین می‌کند دیگران را نگون‌بخت و شعبان بی‌مخ و امثال آن خطاب کند یا باید گفت دو نفر روحانی و برادر مومن مباحثه و اظهارنظری نموده‌اند، علما و فضلا و مردم هم گفته‌های آنان را می‌خوانند و می‌شنوند و قضاوت می‌کنند؟
 ج- در اسلام دعا برای دیگران و درخواست آزادی زندانیان و محصوران و طلب شفا برای بیماران مجاز است. عده‌ا‌ی از مراجع بسیاری از علما، فعالان سیاسی، دلسوزان انقلاب، خانواده معظم شهدا و آزادگان خواهان آزادی محصورین بوده و می‌باشند ضمناً این مسائل دلیلی بر همراهی و همگامی یا پذیرفتن نظر و سلیقه زندانی و افراد حصر شده نیست.
«دکتر علی مطهری نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در پاسخ به سوال دیگری درباره حصر موسوی و کروبی نیز گفت: نگاه غلطی وجود دارد که فکر می‌کنند اگر این حصر شکسته شود نظام آسیب می‌بیند و می‌گویند این‌ها باید اول توبه کنند و بعد آزاد شوند؛ زیرا آزاد کردن این‌ها بدون توبه و اظهار پشیمانی باعث می‌شود این‌ها مانند یک پیروز بیرون بیایند و این به نظام آسیب می‌زند متاسفانه عده‌ای این نگاه را دارند که نگاه درستی نیست. مانعی ندارد نظام و حکومت منتقد و مخالف داشته باشد. این‌طور نیست که با آزادی آن‌ها اصل نظام یا ولایت فقیه آسیب ببیند. این‌ها کسانی نیستند که اگر بیرون بیایند آشوبی درست و بیانیه صادر کنند و آن فضا هم از بین رفته است و دولت قبلی هم سر کار نیست پس به نظر می‌رسد دلیلی برای ادامه حصر وجود ندارد و اساساً کار خلاف قانون اساسی نباید انجام شود. اعتراض ما همیشه این بوده که چرا بدون دفاع آن‌ها و صدور حکم قضایی آن‌ها را از حقوق اجتماعی‌شان محروم کردیم. این به معنی دفاع از اشخاص نیست. اگر احمدی‌نژاد را هم در حصر قرار می‌دادند اعتراض می‌کردم؛ زیرا این رویه غلط است. من حصر آیت ا... منتظری که مرجع تقلید و اعلم مراجع بودند را هم قبول نداشتم. آن‌ها که سکوت می‌کنند فردا سرخودشان می‌آید. من در جایی گفتم اگر موسوی و کروبی زمان حصر آیت ا... منتظری اعتراض می‌کردند این اتفاق سرخودشان نمی‌آمد. قبول دارم که این‌ها باید زودتر به قانون تمکین و داستان را جمع می‌کردند؛ اگر چه قانع نشده بودند، اما در نهایت باید قبول می‌کردند. رئیس جمهور در اینجا وظیفه سنگینی دارد چون مجری قانون اساسی است و حصر خانگی هم با اصول 32 تا 37 قانون اساسی مغایر است. مطهری در پاسخ به سوالی درباره پیشنهادش برای برگزاری علنی دادگاه موسوی و کروبی گفت: البته تشخیص علنی بودن یا نبودن دادگاه به عهده قاضی است و معمولا با علنی بودن آن موافقت نمی‌کنند و در حالت خاصی ممکن است دادگاه علنی باشد؛ بنابراین احتمال این‌که با برگزاری علنی دادگاه موافقت شود کم است، اما نمی‌شود گفت مردم در جریان قرار نگیرند بلکه مردم باید دفاعیات آن‌ها را بشنوند و بدانند کسی که هشت سال رئیس مجلس یا نخست وزیر بوده چه شده که چنین مواضعی را اتخاذ کرده و رفتار طرف مقابل چه بوده که این‌ها به این روش‌ها رسیدند. نهایتاً حکم دادگاه هرچه بود ما و بقیه باید تابع آن باشیم.»4
به راستی همه دست اندرکاران، مدیران اجرایی، ‌روحانیون، صاحبان فکر و اندیشه و دارندگان تریبون‌های رسمی و رسانه‌های مختلف اجتماعی، ‌مدیران ارشد و میانی حکومت و آحاد مردم شریف باید بدانند که مصداق آمر به معروف و ناهی از منکر بودن در این شرایط از جمله همین مساله است که جلوی توهین و تهمت و افترا و ضایع کردن حیثیت افراد و اشخاص توسط هر کس با هر جایگاه و منزلت اجتماعی و هر عنوان سیاسی گرفته شود. چون به نوبت روزی نیز دامن همگان را خواهد گرفت.

مدیر مسئول

پی نوشت‌ها:
1- «مختصر حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران»، حسین مهر پور، صفحه 77
2- «طلیعه انقلاب اسلامی»، مصاحبه اوریانا فالاجی با امام خمینی(ره)، صفحه 355 و 356
3- سایت فرارو، 8/9/1391
4- خبرگزاری ایسنا، 9/8/94